Na enigszins uitgeslapen te zijn, wilden we douchen. Geen warm water. Buiten regende het pijpenstelen en het was maar 16 graden. Het zat niet mee vandaag.
Hier ontbijten op een overdekt terras was geen aantrekkelijke optie want het was best koud. Daarom zijn we maar het stadje ingewandeld. Ondanks de regen (en de hoeveelheid mensen) zagen we wel dat dit een heel mooi stadje is. Julian merkte op dat ze dit beter het Venetie van China kunnen noemen want de oude stad wordt doorkruist met stroompjes en bruggetjes. Als je de hoofdstraat verlaat kom je ook in de wat rustigere gedeeltes terecht, waar de sfeer die van een romantische stad is. In een klein eettentje op Square street hebben we de Naxi specialiteit (baba) geprobeerd. Een soort dikke tarwe pannenkoek met een vulling. Wij zijn geen Naxi, dat is zeker. Ik had geen jas bij me en bij vertrek thuis had ik mijn vest laten liggen. Tot nu toe was dat geen probleem, warm zat. Hier kon ik wel wat extra's gebruiken. We zijn eerst maar op zoek gegaan naar een jack. Na nog een tijd in de regen rondgeslenterd te hebben, kwamen we bij een restaurant dat de jongens helemaal blij maakten. Ze hebben hier gerechten uit diverse landen, waaronder Italië. We hebben koffie met applepie gegeten en Julian Hot chocolate met een wafel met ijs. Net alsof we op wintersport waren.Ik denk dat we hier nog wel terugkomen. Daarna teruggewandeld naar de Moon Inn om daar wat te lezen en spelletjes te spelen want we hadden tabak van de regen met onze doorweekte schoenen.
In de avond hebben we de lekkerste pizza's tussen de Mekong en de Yangtze gegeten bij Don Papa pizza.(volgens de Trotter dan hé ). En ze waren heeel lekker, misschien ook na alle dagen Aziatisch eten.
Toen we het stadje weer inliepen en in de 'barstreet' terecht kwamen keken we onze ogen uit: Vette disco's, Karaoke, bands, lasershows kortom Lijang was veranderd in een enorm uitgaanscentrum. Het onschuldige, romantische stadje bleek `s avonds een beest...