Nadat we deze nacht 2 keer wakker waren gebeld door een onbekende beller, ging de wekker om kwart over 4 af. Met slaperige hoofden verschenen we om kwart voor 5 aan de receptie van het hotel. Niemand te zien, totdat er in een keer iemand onder de balie vandaan kwam die daar lag te slapen. De taxichauffeur stond al netjes te wachten voor het hotel en omdat er geen verkeer op de weg was (een bijzondere ervaring om dwars door Shanghai te rijden zonder ook maar een enkele stop). We waren dus ook al om half 6 op het vliegveld, een half uur eerder dan verwacht. Het stortregende inmiddels. Ook het vliegtuig was stipt zodat we al om kwart voor 10 in Xian landden. Met een kamikaze chauffeur reden we naar de stad. Hij bood aan om ons de volgende dag naar het terracotta leger te brengen, nou liever niet....
In het hotel aangekomen om 11.00 mochten we al meteen naar onze kamers, heerlijk. Lekker opgefrist en even dit blog bijgewerkt. Ja het kost wel tijd maar we hebben de ervaring dat het over een tijdje zo enorm leuk is om een reisdagboek terug te lezen. We genieten trouwens ook van alle reacties, leuk ook om al die herkenning van de China-gangers te lezen.
In de middag zijn we de stadsmuur van Xian op gegaan. Het oude centrum is helemaal ommuurd met een zeer brede muur van wel 10 meter breed. De omtrek is 14 km. Omdat je op de muur mag fietsen besloten wij ook iets te huren. De tandems leken ons wel leuk, ook al waren het aftandse barrels. Hierdoor was het achterop zitten een angstige ervaring. Na 10 minuten besloten Hans en ik om terug te gaan naar de verhuur om 2 gewone fietsen te halen. Die waren ook zo versleten al het maar zijn kon maar het ging wel beter. We zijn de 14 km rondgereden; wat was dat een heftige rit. Thuis draai je je hand niet om voor 14 km. Hier, in een temperatuur van 38 zonder schaduw, voelde het toen we eenmaal aan het fietsen waren als fietsen in een sauna. Wel hebben we het rondje vol gemaakt. Camile en Julian hadden grote lol op hun tandem. Ze waren dan weer voor en dan weer achter ons. 's Avonds zijn we in de beroemde moslimwijk gaan eten in een restaurantje met een privé (VIP) kamer. Dat was niet onze opzet, maar wij dachten dat er boven ook een zaal was maar daar waren allemaal privé kamers. Na ons eten keken we even in de kamer naast ons waar Chinezen hadden zitten eten. De grond was bezaaid met botten en andere etensresten die je niet opeet. Ook de tafel was een grote bende. Wat een viespeuken. Terugwandelend over de markt, verwonderden we ons over de prullaria die daar verkocht werd. Het was niet simpel om een taxi terug te krijgen, maar uiteindelijk waren we succesvol. Daarna lekker slapen.