Na het ontbijt gingen Hans en ik op zoek naar treinkaartjes om terug te reizen naar Shanghai. Toen we het aan het meisje van de receptie vroegen of we die gewoon op het station konden kopen vroeg ze heel verwonderd of wij 'today' wilden reizen? 'Maar het is weekend, ik weet niet of je kaartjes kunt krijgen. In het weekend is het altijd heel druk'. Vervolgens stuurde ze ons naar het ticketbureau, 15 minuten verderop. Daar aangekomen bleek het een kantoortje van 3 bij 4 meter te zijn waarin zich een zigzag rij had gevormd die buiten eindigde. Enigszins wanhopig gingen we in de rij staan. Ja, als je ongeorganiseerd reist ervaar je wel het land zoals het echt is en dat wilden we toch? In de verwachting dat het uren zou gaan duren viel het dus enorm mee toen we een half uur later aan de beurt waren. De tickets voor Shanghai waren ver uitverkocht, alleen de dure supersnelle trein die er maar 20 minuten over zou doen, (de heenweg hadden we een trein die er 45 minuten over deed en ook al erg snel was, 250 km per uur) die was nog beschikbaar. Dat vonden we geen probleem, leuk zelfs, zo'n futuristisch monster. We besloten ook nog een keer naar treinkaartjes te vragen, voor de trein van Xian naar Chengdu (voor 28 juli) En niet te geloven, er waren kaartjes! Weliswaar 3 kaartjes in een softsleeper en 1 in een hardsleeper, dus in verschillende rijtuigen maar we besloten het toch te doen. Uitgelaten dat het ons eindelijk en keer gelukt was kwamen we terug in het hostel. Toen snel uitgecheckt. Het meisje achter de balie regelde voor ons dat de chauffeur van de manager ons naar het station zou brengen, want op zaterdag was het heel erg moeilijk om een taxi te krijgen die bij het hostel wilde stoppen. Erg aardig vonden wij. Ruim op tijd kwam hij voorrijden. Dat was achteraf maar goed ook want hij wist de weg naar het station niet... Hij stopte in eerste instantie bij een gebouw wat er verlaten uitzag en we zagen dat hij het niet snapte, alsof hij dacht 'het moet toch echt hier zijn'. Wij snapten er niets van, hoe kon het toch dat iemand de weg niet wist in zijn eigen stad? Na wel 5 keer de weg vragen kwamen we aan bij weer een reusachtig station (Utrecht centraal maar dan 3 keer zo groot) en toen begrepen we de vertwijfeling van de chauffeur. Het station was splinternieuw, ook hier werd er nog volop gewerkt aan dingen die nog niet klaar waren. We namen plaats in een enorme wachthal. Na een kwartier was het zover en konden we in soort Thalys plaats nemen. Met een snelheid van 350 km per uur werden we naar Shanghai gebracht. Aangekomen op Shanghai railwaystation zijn we meteen naar de taxi gegaan, dat leek ons wel zo gemakkelijk na onze ervaring van 2 dagen geleden, toen we met bagage in de overvolle metro kriskras door de stad gingen. We kregen al meteen een beeld van een hele moderne stad, overal wolkenkrabbers. Het was overigens ook veel helderder dan allle dagen in Beijing, echte blauwe lucht. Na 45 minuten waren we er: Honqiao road. We zitten dus niet in het centrum. Het appartement waar we terecht kwamen bleek een complete woning te zijn, 3 slaapkamers, 2 badkamers, huiskamer, keuken, en alles wat je maar bedenken kunt aan luxe: badjassen, wegwerp badslippers, iedere dag nieuwe tandenborstels, en ander badgedoe. Waanzinnig. De jongens zijn eerst lekker gaan zwemmen. Tegen 6en zijn we met de metro lijn 10 naar de Bund gegaan. Toen we uitstapten leek het alsof we in een menigte die naar een popconcert ging terecht waren gekomen. We schuifelde vrolijk mee tot we op de Bund waren.
De Bund is de boulevard langs de rivier waar vandaan je een fantastisch uitzicht hebt op de futuristische wijk Pudong met zijn televisietoren, de Oriental Pearl (457m) en een gebouw wat wij 'de flessenopener' hebben gedoopt (over de 500 m). Omdat het inmiddels donker was leek het net een lichtshow, echt geweldig. Ook de Bund zelf met zijn prachtige 19e eeuwse gebouwen zag er sprookjesachtig uit. Wat een contrasten tussen nieuwe en oude gebouwen! Na weer een fantastische maaltijd zijn we terug gegaan. Onze metro lijn 10 reed maar tot half 8, dus zijn we met een paar keer overstappen en het laatste stuk met de taxi thuis gekomen.