De zon kwam weliswaar niet aan de voorkant op, maar desalniettemin leverde het prachtige plaatjes op. Het uitzicht vanuit de kamer over de rijstterrassen is geweldig. Het ontbijt hebben we op het terras buiten gegeten. Alleen Julian at binnen, nadat hij oog in oog gestaan had met een 5 cm grote wesp. Voor hem was de lol eraf om buiten te eten. Camile voelde zich erg beroerd en had last van diarree. Omdat we even rustig aan zouden doen, ben ik met grootmoeder in het dorp op zoek gegaan naar Chinese Chess (Xiangqi). Van verlaten panden, voormalige en gewone hotels tot uiteindelijk een mini-supermarkt, waar we het spel vonden. Een ware zwerftocht. Uiteindelijk zijn we na een slow ochtendje gaan wandelen naar Viewpoint 2. Via allerlei kleine paden, kwamen we in de mainstream van het toerisme op weg naar de top. Het is wel duidelijk waarom er zoveel toeristen komen. Het uitzicht op de terrassen is adembenemend. Hoe hoger je komt hoe mooier het uitzicht. Camile had de tocht nagenoeg volbracht, maar had het helemaal gehad. Te beroerd om nog 100 meter naar de top te volbrengen. Terug in het hotel is hij gaan slapen. Hopelijk is het morgen wat beter met hem. Ook Margot en Julian zijn niet bespaard gebleven van de doorloop. Zij zijn er gelukkig niet zo beroerd bij. Julian heeft zitten schaken met een Chinese man die even in het hotel op bezoek was. Helaas was deze Chinees een te goede schaker maar het was natuurlijk wel een leuke ervaring, een spelletje spelen met iemand die geen woord Engels sprak. Later op de middag brak er een tropisch onweer los. Ik ging even kijken bij Camile en daar sloeg het water onder de ramen door en liep de halve kamer onder water. De kamer boven hun kamer zorgde nog voor wat extra lekkage. Het leek aanvankelijk dweilen met de kraan open. Nadat alles opgedweild was, viel de stroom in het dorp uit. Dat had niets met de lekkage te maken, al leek het daar eerst wel op. Gelukkig was dat voor donker hersteld. Morgen naar Yangshuo.